Nieuws

Positieve discriminatie?

14 juni 2024
We leven in een land waar rassendiscriminatie wordt beschouwd als een van de grootste misdaden die kunnen worden gepleegd.

Door: John Van Der Brink

Ieder individu, bedrijf, organisatie of instelling die zich uitspreekt of beleid volgt dat de ene persoon ten onrechte verkiest boven de andere op basis van hun huidskleur, zal zeker worden veroordeeld door degenen die het opmerken, en vaak in de gevangenis belanden of een zware boete moeten betalen. Deze reactie om de daders te bestraffen is vaak zo extreem geworden dat we tegenwoordig vaak te maken krijgen met zogenaamde omgekeerde discriminatie: het oneerlijke voordeel van degenen met een bepaalde huidskleur ten opzichte van degenen door wie ze in het verleden discriminatie hebben ervaren. De positieve discriminatie van vandaag is een voorbeeld van een goedbedoelde actie die totaal is doorgeslagen. Andere culturele opstanden zoals Black Lives Matter zijn een ander voorbeeld van zware overreactie.
Maar wat is de wortel van deze discriminatie en deze overdreven reactie? Het antwoord is dat ons land en enkele andere landen eerlijk gezegd een trieste geschiedenis van slavernij hebben. Duizenden zwarte mensen werden uit hun huizen in Afrika gevangengenomen en met geweld naar andere landen getransporteerd, waar ze als bezit werden verkocht en vervolgens werden gedwongen om voor hun meesters te werken, vaak onder verschrikkelijke omstandigheden voor de rest van hun leven. Deze trieste toestand van de samenleving duurde vele generaties in Amerika totdat de harten en geesten van veel leiders deze onrechtvaardige praktijken in twijfel begonnen te trekken en zich ertegen verzetten. Zelfs christelijke mannen en vrouwen waren het met elkaar oneens over de kwestie van de slavernij. Sommigen rechtvaardigden het op basis van de Schrift en al lang bestaand gebruik; anderen verzetten zich er krachtig tegen vanwege de wreedheid ervan en door het aanhalen van hetzelfde Heilige Woord.  Het verzet tegen het opgeven van wat voor velen een lucratieve onderneming was, leidde uiteindelijk tot een burgeroorlog in ons land voordat deze uiteindelijk werd afgeschaft door de Emancipatieproclamatie van president Abraham Lincoln.

Is het echt afgeschaft? Is de rassenscheiding verdwenen? Behoort discriminatie tot het verleden? Veroordelen alle christenen het beoordelen van anderen vanwege huidskleur?

De slavernij in ons land is verdwenen. Maar er zijn nog steeds mensen die gevoelens van superioriteit ten opzichte van zwarte mensen koesteren en zij baseren hun gevoelens op de Bijbel! Ze geloven dat God een vloek heeft uitgesproken via Noach, nadat zijn zoon Cham de spot had gedreven met zijn slechte gedrag. “Vervloekt zij Kanaän, een dienaar der dienaren zal hij zijn voor zijn broeders”. Dit vers heeft het geweten van veel slaveneigenaren onderdrukt en is gebruikt om de slavenhandel te rechtvaardigen. En het wordt zelfs in christelijke kringen nog steeds als excuus gebruikt om minachtend te spreken over mensen met een donkere huidskleur.

Vervloekt zij Kanaän – wat betekent dit eigenlijk en hoe werd het zo verkeerd geïnterpreteerd? Noach had drie zonen: Sem, Cham en Jafeth. Zijn jongste zoon was Cham, die vier zonen had: Kus, Misraïm, Put en Kanaän. Waarom vervloekte Noach zijn zoon Kanaän, aangezien Cham de zoon was die de spot dreef met de naaktheid van zijn vader? De Bijbel zegt niet expliciet waarom, maar het is heel goed mogelijk dat Kanaän aan deze gebeurtenis deelnam, en Noach veroordeelde het zaad van Cham dat uit Kanaän zou afstammen vanwege zijn goddeloosheid. Later werd gezien dat Kanaän vervloekt was; zij werden inderdaad dienaren en slaven van hun broeders, en dat kwam door de vloek die over hen werd uitgesproken.

Maar de andere drie zonen van Cham werden niet vervloekt. Sommigen beweren dat de nakomelingen van Cham zich in Afrika vestigden, zwart van huidskleur werden, en daarom zouden zwarte mensen vervloekt en slavernij en mishandeling gerechtvaardigd zijn. Maar slechts enkele van zijn zonen vestigden zich daar; anderen, waaronder de Kanaänieten, vestigden zich daar niet, en hun huid behield waarschijnlijk zelfs vandaag de dag een medium huidskleur die de meeste mensen uit het Midden-Oosten gemeen hebben.

De Kanaänieten, die door Noach vervloekt waren, hadden dus geen zwarte huidskleur. Om zwarte mensen te behandelen alsof zij degenen zijn die vervloekt zijn, is gebaseerd op een flagrante fout.

Ongeacht wat er eeuwen geleden is gebeurd, het is voor iedereen vandaag de dag volkomen onchristelijk om mensen van welke etnische groep dan ook of van welke huidskleur dan ook als inferieur aan hun eigen ras te beschouwen. Hoe hooghartig zijn zij die denken dat hun voorouders, of hun huidskleur, hen op de een of andere manier beter maakt dan anderen! Er rust geen vloek op een bepaalde huidskleur, en er bestaat vandaag de dag absoluut geen Bijbelse basis voor dergelijke gedachten. Voor God zijn we allemaal hetzelfde: zondige wezens die gewassen en gereinigd moeten worden door het bloed van Christus.

Aan de andere kant, en net zo afschuwelijk, staan ​​degenen die huidskleur gebruiken om speciale rechten, herstelbetalingen, positieve discriminatie of speciale privileges op te eisen. Dit is omgekeerde discriminatie, en het is ook een verraderlijk kwaad dat de vrede en stabiliteit in de samenleving ondermijnt.

Nog een gedachte. We zijn allemaal producten van onze cultuur. Onze manier van denken wordt vaak, althans gedeeltelijk, gevormd door de manier waarop mensen om ons heen denken. Dat is de reden waarom sommige van onze voorouders, zoals John Newton, George Whitefield en anderen, evenals staatslieden als George Washington en anderen, ooit slaveneigenaren waren. Maar toen het licht van Gods Woord zich concentreerde op de goddeloze aard van deze praktijken, werden sommige van deze zelfde mannen de vurigste leiders tegen de slavernij. Maar de verandering gebeurde niet van de ene op de andere dag. In sommige gevallen duurde het generaties, veel zelfonderzoek en een beschamende schuldbekentenis voordat het verdween. Misschien zijn er nog steeds sporen van, zelfs in onze eigen gemeenschappen, maar het moet worden geïdentificeerd en achterwege gelaten.

Onze kinderen groeien op in een zeer verwarde, verdeelde wereld. Ze kunnen gemakkelijk zien dat slavernij verkeerd is. Maar ze zien ook dat een overdreven reactie verkeerd is. Universiteitscampussen en werkomgevingen zijn kruitvaten van raciale gevoeligheden – één verkeerd woord of verkeerde daad en er vindt een sociale explosie plaats.

Wij zijn allemaal afstammelingen van Adam, even gevallen, en hebben evenveel behoefte aan geestelijke vernieuwing en herstel. In Gods ogen behoren we allemaal tot één ras: een gevallen menselijk ras. Moge de Heere deze dingen op ons hart binden. Dan zal niemand zichzelf boven iemand anders plaatsen.

John Van Der Brink, directeur van de Netherlands Reformed Christian school in Pompton Plains (New Jersey) en lid van de Board of Directors Christian Council International (CCI)