Door Mark den Hollander
Eerder deze maand riep de 69e Commissie voor de Status van Vrouwen (CSW) ambassadeurs en afgevaardigden bijeen om de staat van vrouwen en kinderen wereldwijd te bespreken. De bijeenkomst van dit jaar stond in schril contrast met die van vorig jaar. Linkse ideologie krijgt te maken met een grootschalige tegenwerking van landen die haar politieke agenda verwerpen. In verschillende nevenevenementen uitten linkse groeperingen hun bezorgdheid over de krimpende financiering en onzekerheid over hun toekomstige deelname aan CSW. Hun angst duidt op een verschuiving, maar niet op een overwinning.
Het ontmantelen van het vermogen van links om zijn ideologie op te leggen aan ontwikkelingslanden vereist aanhoudende inspanning. Te vaak trekken conservatieven zich voortijdig terug.
De terugkeer van president Trump heeft conservatieven die zich inzetten voor traditionele familiewaarden, energie gegeven. De Amerikaanse missie bij de VN bevorderde deze verschuiving door een nevenconferentie te sponsoren tijdens de CSW-week, genaamd de Conference on the State of Women and the Family. Deze stap markeerde een opzettelijk tegenwicht tegen UN Women en de bredere CSW, die de afgelopen jaren zijn afgestapt van op het gezin gerichte discussies naar individuele identiteit en genderterminologie. Deze modewoorden zijn niet alleen semantiek, ze vormen de basis van een dreigend gevaar voor de VN-onderhandelingen.
Neem de uitdrukking "meervoudige en kruisende vormen van discriminatie". Linkse voorstanders gebruiken het om LGBT-rechten te bevorderen, waarbij de betekenis ervan verder wordt opgerekt dan de veronderstelde definitie. Tijdens CSW69 verzetten landen als Nigeria en Egypte zich en drongen erop aan dat het zich zou houden aan overeengekomen categorieën zoals ras of handicap. Hun verzet benadrukt een dieper conflict over culturele waarden en nationale soevereiniteit.
Deze spanning reikt verder dan de VN. Programma's zoals het Europees Ontwikkelingsfonds koppelen hulp aan gendergelijkheid en antidiscriminatie mandaten, en duwen lokale NGO's in ontwikkelingslanden richting intersectionele kaders. De boodschap is duidelijk: adopteer westerse ideeën over sekse en gender of verspeel steun. Voor landen die hun tradities willen behouden, voelt dit minder als partnerschap en meer als dwang: hulp als een Trojaans paard voor ideologie, dat het recht op zelfbeschikking ondermijnt.
Er is misschien een nieuwe sheriff in de stad, maar de strijd is nog niet voorbij. Conservatieven moeten waakzaam blijven en doorzetten om de noodzakelijke waarden te beschermen die families over de hele wereld verankeren.
Mark den Hollander representeert CCI in de VS